Een dag met… Kim Romijnders

Een dag met… Kim Romijnders

Een dag met… Kim Romijnders (Social Worker)

Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit voor jou als social worker?
Ik werk op de dagbehandeling én op de motivatiebehandeling, dus mijn weken zijn afwisselend. Maandag begin ik met cliënten van de motivatiebehandeling, sta ik in de ochtend op de dagbehandeling en ga ik ’s middags door met motivatiebehandeling. Dinsdag staat volledig in het teken van motivatiebehandeling.  

Donderdag en vrijdag sta ik op de dagbehandeling en als mijn agenda het toelaat, plan ik ook die dag cliënten in voor motivatie. 

Wat mijn dag altijd prettig begint, is dat ik iets eerder op werk ben en samen met collega Nancy even rustig de dag opstart. Een klein moment, maar heel waardevol. Verder wordt mijn agenda volledig ingepland door planning en hoef ik alleen mijn cliënten erin te zetten. Dat is superfijn en voelt als een luxe. 

Wat zijn jouw belangrijkste taken binnen het werk als social worker?
Bij de dagbehandeling (3 dagen) werken we altijd met z’n tweeën in een sessie. Cliënten die daar zitten hebben vaak al een verslavingsbehandeling gehad maar het komt ook steeds vaker voor dat dit hun eerste behandeling is. We begeleiden hen bij hoe ze zich voelen, wat ze nodig hebben en hoe ze anders kunnen omgaan met situaties. Het gaat echt om inzicht krijgen in hun eigen gedrag en gevoelens en hier gezond nieuw gedrag te ontwikkelen. 

In de motivatiebehandeling is het anders: inzicht te geven in de verslavingsproblematiek; het herkennen van triggers, de samenhang onderzoeken tussen klachten en gebruik en onderzoeken of er een veranderwens is om te stoppen met gebruiken. Waar zitten hun knelpunten, waarom zoeken ze hulp, wat doet de verslaving met hen én hun omgeving? We geven inzicht in de complexiteit van verslaving en helpen ze erkennen dat hulp vragen oké is. Van daaruit stippelen we samen hun vervolgtraject uit: klinische behandeling, dagbehandeling of individuele begeleiding. Vaak zit de ambulante detox daar nog voor.  

Bij motivatiebehandeling stippelen we het traject verder uit voor de cliënt, terwijl bij de dagbehandeling de cliënten anders zijn en bijvoorbeeld cliënten zijn die uit de kliniek in Portugal komen.

Wat motiveerde jou om dit werk te doen?
Ik ben zelf in herstel en toen ik destijds in de kliniek zat, werkte daar een ervaringsdeskundige. Toen wist ik: dit wil ik ook doen. Ik ben hier in 2020 terechtgekomen en inmiddels ben ik zeven jaar clean. Ik begon als vrijwilliger, toen Point O nog klein was. Daarvoor werkte ik ergens anders als managementassistent.

Point O groeide en ze zagen ook iets in mijn competenties. We zijn samen gaan kijken wat we voor elkaar konden betekenen. Ik heb bij het casemanagement in Schaijk en Rijkevoort gewerkt. Verder heb ik vier jaar bij ambulant gewerkt. Hierin werkte ik veel alleen en op een gegeven moment voelde ik sterk de behoefte om in een team te werken en van anderen te leren. Die overstap maakte ik bewust.

Ik heb vorig jaar mijn opleiding Social Work afgerond, werk nu drie maanden als social worker en blijf mezelf uitdagen en ontwikkelen – daar is bij Point O gelukkig veel ruimte voor.

Kun je een voorbeeld geven van een moment waarop je écht een verschil kon maken voor een cliënt?
Er is één situatie die me altijd is bijgebleven. Ik werkte toen nog in Rijkevoort bij het casemanagement. Een cliënt was na een kliniekopname thuis, maar de gemeente Utrecht werkte niet mee aan haar WMO-vergoeding om een vervolgtraject bij het safehouse voor vrouwen te starten bij Point O. Ik heb haar niet losgelaten. Het duurde uiteindelijk drie maanden om alles geregeld te krijgen voor haar, wat vrij lang is. Ze heeft na haar traject bij het safehouse voor vrouwen nog ambulante ondersteuning gekregen. 

Zij had twee jaar volledig geïsoleerd geleefd door haar verslaving – geen bankrekening, niets. Ze zat letterlijk op zolder in een hoekje verdwenen, waardoor ze helemaal opnieuw moest starten.   

Inmiddels is ze al drie jaar clean, heeft ze haar leven terug en werkt ze hier in de buurt. Ze is écht helemaal opnieuw begonnen. Dat ik daaraan heb kunnen bijdragen, maakt me dankbaar. 

Wat zijn volgens jou de belangrijkste kwaliteiten van een goede social worker in de verslavingszorg?
Kennis van verslaving is cruciaal, net als het beheersen van motiverende gespreksvoering. Je moet durven confronteren, maar ook liefdevol zijn – een balans tussen het aanspreken van de verslaving en het zien van de mens daarachter. Je moet rekening kunnen houden met de problematiek.  

Nieuwsgierigheid is ook belangrijk. Oordelen helpt niet en je moet willen begrijpen en erachter komen waarom iemand doet wat hij of zij doet. Je moet oprechte interesse tonen in iemands verhaal. 

Wat geeft jou energie in je werk als social worker en wat maakt dit werk voor jou zo bijzonder of waardevol? 
Wat niet? Sinds ik bij Point O werk, voelt het niet als ‘werken’. Ik doe dit met passie en dat geeft me energie. De collega’s dragen daar ook echt aan bij. Dat je bij Point O echt jezelf mag zijn, dat voel je. 

Bovendien is het zó dankbaar om iets terug te kunnen geven van wat ik zelf heb mogen ontvangen. 

Wat zijn voor jou de grootste uitdagingen binnen je functie en hoe ga je daarmee om?
Mijn functie is nog relatief nieuw, dus ik word continu uitgedaagd. Dat vind ik ook juist leuk.  

Verder kan ik soms in emotie reageren omdat het me raakt of ik iemand iets gun. Dat is niet echt helpend. Dan moet ik bewust stilstaan bij wat van mij is en wat van de cliënt is. Wat gebeurt er bij mij, wat is mijn stukje en wat is helpend voor de cliënt? Omdat ik zelf in herstel ben, speelt dat een rol en herken ik veel, maar dat maakt professionele afstand soms uitdagend. 

Ook het samenwerken in een team was wennen. Na vier jaar ambulant werk, waarin ik vooral alleen werkte, is het nu echt anders. Gelukkig wel op een positieve manier – maar het vraagt tijd om te schakelen. 

Hoe werk je samen met collega’s en andere professionals binnen Point O in jouw rol?
Binnen de motivatiebehandeling ben ik de enige social worker, samen met drie psychologen en een regiebehandelaar. Bij de dagbehandeling werk ik samen met social workers, psychologen, begeleiders van het safehouse en een regiebehandelaar. We vullen elkaar goed aan.  

Ik vind het ook belangrijk om met collega’s contact te houden, even een praatje te maken en te horen hoe het met iemand gaat. 

Op welke manier blijf je jezelf ontwikkelen als professional? 
Ik stel veel vragen en wil overal van op de hoogte zijn. Ik zie mezelf in de toekomst zeker nog een cursus of opleiding volgen om me verder te ontwikkelen. Ik denk namelijk niet dat ik nu al ‘klaar’ ben.  

De doelgroep verandert ook: de problematiek wordt complexer en dat vraagt om voortdurende ontwikkeling van ons als zorgverleners. Ik vind het belangrijk om goede zorg te blijven leveren.  

Toen ik zeven jaar geleden zelf in de kliniek zat, was alles echt anders dan nu. De zorg blijft zich ontwikkelen en het belangrijkste is dat we mee blijven bewegen en de best mogelijke zorg blijven bieden. 

Wat maakt het werken bij Point O anders dan andere plekken waar je hebt gewerkt of zou kunnen werken? 
Ik had hiervoor nog nooit in de zorg gewerkt, maar ik zie mezelf ook nergens anders werken. Er speelt ook een gevoel van loyaliteit mee: ik had geen opleiding, was 18 maanden clean, en Peter en Bregje gaven mij toen een kans. Daar ben ik hen nog altijd dankbaar voor. 

Ik voel me hier oprecht thuis. De collega’s zijn een belangrijk onderdeel van wat mijn werk zo leuk en betekenisvol maakt. Natuurlijk ben ik soms kritisch over bepaalde zaken – dat hoort erbij. 

Maar wat ik vooral zie, is dat Point O écht een stap extra zet om cliënten te helpen.